سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارشها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژههای مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامههای کشور قرار میدهیم.
در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید
************
روزنامههای امروز سه شنبه سوم بهمن ماه در حالی چاپ و منتشر شد که تنش زایی و تنش زدایی بی سابقه در مناسبات تهران-اسلام آباد ظرف ۷۲ ساعت، ویراژ «پژوپارس» در سامانه بلاتکلیف خودرو و زیر و بمهای خروج از لیست سیاه در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
نزدیک به ۵ ماه تا برگزاری انتخابات آرایش سیاسی جناحهای سیاسی مختلف آشکار شده و تنور انتخابات به تدریج داغ شده است، اصلاحطلبان رادیکال نیز زیر پرچم جبهه اصلاحات استراتژی تحریم غیر فعال را آغاز کرده تا مشارکت انتخاباتی را زیر سوال ببرند، این جریان که در طول هشت سال دولت روحانی ضرر سنگین به کشور زده حالا با ژست اپوزیسیون به ساحت سیاسی ایران مینگرد!
روزنامه آرمان امروز به رمزگشایی از راهبردهای انتخاباتی اصلاحطلبان پرداخته و نوشته است:
. جریان اصلاحات بهدلیل عدم حضور چهرههای شاخص از حمایت هواداران خود هم محروم خواهند بود. با این شرایط در واقع بهانهای برای حضور نخواهند داشت. به این موضوع هم باید توجه داشته باشیم که اگر تعداد نامزدهای انتخاباتی اصلاحطلب و اعتدالی در حوزه انتخاباتی تهران بهتوانند یک لیست را تشکیل دهند نتایج غیرقابل پیشبینی را رقم خواهد زد و احتمالا باعث افزایش مشارکت خواهد شد بهنظر تنها برخی از چهرههای اصلاحطلب شانس حضور در این رقابتها را خواهند داشت.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است:
برخی بحث تحریم انتخابات را بهعنوان یکی از سناریوهای اصلاحطلبان مطرح میکنند که با توجه به تاکید این جریان سیاسی شناسنامهدار به صندوق رای و انتخابات حداکثری، نمیتوان بهعنوان گزینه روی میز مطرح کرد و ان ها با صراحت اعلام کرده اند چنین گزینه ای روی میز نیست در روزهای اخیر اصلاحطلبان اعلام کرده بودند که حتی نفرات رده دوم و سوم این طیف سیاسی هم نمیتوانند در میدان انتخاب حضور داشته باشند به این ترتیب اصلاحطلبان احتمالا «نقش حمایتی» در انتخابات اسفند خواهند داشت.
در حالی که اصلاحطلبان مشارکتجو برای دادن لیست انتخاباتی خود را آماده کردهاند، جریان رادیکال جبهه اصلاحات تحت هدایت گروهک منحله نهضت آزادی پرده از تعاملات این گروهک با اصلاحطلبان برداشته و به نقل از دبیرکل آن نوشته است:
در راستای راهبرد و برنامههای اصلاحات جامعهمحور نهضت آزادی ایران تمام توان خود را برای تداوم آگاهیبخشی، توانمند کردن جامعه و توسعه نهادهای مدنی و گفتوگو بین احزاب و گروههای سیاسی متمرکز ساخت. در شرایط کنونی باید بپذیریم که ما با جامعه متکثری روبهرو هستیم و تنها راهکار وفاق حول مطالبات مشترک ملی با اتخاذ خط مشی خشونتپرهیز در راستای منافع ملی است تا عبور از بحرانهای جاری کشور طی شود. خوشبختانه در جبهه اصلاحات نیز به تدریج به این راهبرد رسیدهاند و اصلاحات جامعهمحور را پیگیری میکنند. امیدواریم این انسجام و هماهنگی برای وفاق ملی تقویت شود و ما بتوانیم به وظایف ملی و ایمانی خودمان در راستای منافع ملی عمل کنیم.
اصلاحات جامعه-محور از دل گپ و گعدههای مشترک جریان اصلاحات و گروهک نهضت آزادی بیرون آمده است. اما این اصلاحات «جامعهمحور» روی دیگری هم دارد که همان تلاش جریان اصلاحطلب(یا دستکم بخش رادیکال آن) برای فراهم کردن پتانسیل «اردوکشی خیابانی» برای این جریان از دل اقشار تودهای مردم است.
اصلاح طلبان ساختاری و عناصر مؤثر جبهه اصلاحات اما در خصوص شرایط جامعه نیز معتقدند که جامعه فاقد نهادهای توانمند و در نتیجه ناتوان از استیفای حقوق خودش است؛ اما این ناتوانی به معنای تسلیم بودن مطلق در برابر سیستم یا حکومت یا حاکمیت و یا قدرت نیست!
مقایسه قابل تأمل ۲ مراسم تشییع در منوتو
شبکه تلویزیونی منوتو در واپسین روزهای حیات خود سازنده مستند (امام) «خمینی» را دعوت کرده تا در خصوص چگونگی ساخت آن که برگرفته از تصاویر آرشیوی است، صحبت کند.
روزنامه جوان درباره آخرین دست و زدنهای این شبکه زرد در ستون اخبار ویژه خود نوشته است:
شاید یک نکتهای که منوتوییها آن را با عقل مبتذل خود درک نمیکنند، این است که مردم امام خمینی را فراتر از منافع دنیوی میخواستند و پیوند آنها با امام یک اتفاق فرامادی بود، اما آن خیل نظامیان و ارتشبدها و سپهبدهایی که برای پهلوی پای میکوفتند و تا کمر خم میشدند و دستبوسی میکردند، تا زمانی محمدرضا و فرح را میخواستند که آن دو در واقع شاه و ملکه بودند و نه اینکه این عناوین را صرفاً یدک بکشند و فرار کرده از وطن، آواره این کشور و آن کشور باشند؛ لذا وقتی دیدند حکومت پهلوی فروپاشیده و با پهلویها بودن دیگر سودی ندارد و سفره جمع شده، آنها را رها کردند. البته در هر حال محبوبیت امام خمینی در بین مردم ایران و منزوی بودن محمدرضا پهلوی حتی در میان زیردستان خود آنقدر مشهود بوده که سلطنتطلبان منوتو هم نتوانستند به آن اذعان نکنند.